W 1892 roku miało miejsce kolejne z rzędu spotkanie teścia Europy (Duńskiego Króla Christiana IX) z rodziną. Jak co roku wszyscy spędzali lato na zamku Fredensborg. Wśród wnuków Christiana znalazł się książę Carl Duński i księżniczka Maud z Anglii (wnuczka królowej Victorii). Właśnie tamtego lata między drobną wysportowaną księżniczką, a wysokim oficerem marynarki zrodziło się uczucie, co zaowocowało cztery lata późnej ślubem w Pałacu Buckingham. Małżeństwo zamieszkało w Kopenhadze, całkowicie nieświadome tego co ich czeka.
W 1814 roku po klęsce Napoleona, zgodnie z warunkami pokoju helikońskiego, Dania musiała oddać Szwecji Norwegię. Następnie do 1905 roku Norwegia zjednoczona była ze Szwecją unią personalną. Pod koniec XIX wieku w Norwegii zrodził się silny ruch na rzecz odzyskania przez kraj pełnej niezależności. W 1905 roku Norwegowie zadecydowali, że nie chcą dużej mieć wspólnego króla ze Szwecją. Norwegia wypowiedziała unię personalną, a jako kandydata na tron wybrano, tego który zyskał największe poparcie, wśród panujących monarchów, księcia Carla Duńskiego. Książę nie zgodził się jednak od razu. Jak wspomina król Harald "rząd Norwegii zgłosił się z pytaniem do króla Christiana, czy zgadza się by książę Carl został królem Norwegii. Ale mój dziadek poprosił o trochę czasu do namysłu. Potem powiedział tak, ale pod jednym warunkiem, Norwegowie sami muszą zadecydować, czy chcą mnie za króla, czy nie." W referendum większość opowiedziała się za księciem Carlem. Tak więc syn duńskiego Następcy Tronu, księcia Frederika został nowym królem Norwegii.
Embed from Getty Images
Dwa dni później królewska para opuściła swoje mieszkanie w Kopenhadze i popłynęła do stolicy Norwegii, Christianii (dopiero w 1925 roku stolicę Norwegii znowu zaczęto nazywać Oslo). Zabrali ze sobą dwuteletniego syna, który jeszcze dzień wcześniej nosił imię Alexander. Jednak ojciec zdecydował, że oboje powinni przyjąć nowe norweskie imiona. Dziadek obecnie panującego króla, przyjął imię Haakon, a jego ojcu nadano imię Olaf. Przypłynęli statkiem i w 1905 roku wysiedli w norweskiej stolicy. Rodzinie Królewskie zgotowano wspaniałe powitanie. Haakon, Maud i Olaf zamieszkali w Pałacu Królewskim w Stolicy Norwegii. Jak wspomina królowa Margrethe z Danii: Pałac w Oslo jest duży, ale kiedy Szwedzi go opuszczali zabrali ze sobą większość mebli. Niewiele ich zostało, kiedy wprowadziła się Norweska Rodzina Królewska.
Norwegowie znów, po raz pierwszy od pięciuset lat mieli własnego króla. Latem następnego roku w katedrze odbyła się uroczysta koronacja króla Haakona i królowe Maud.
Embed from Getty Images
W 1906 roku w Pałacu Królewskim trwał remont, a rodzina została zmuszona do spędzenia zimy w letniej rezydencji, gdzie jak mówi król Harald porządnie wymarzli.
Z całą pewnością nie był on przystosowany do mieszkania w zimnie. Król Haakon przyjmował swoich ministrów w butach narciarskich. Tak było zimno ! - wspomina duńska królowa Margrethe.
Jutro, 5 maja 2014 roku do Szwecji przyleci Norweski Następca Tronu i weźmie udział w seminarium i koncercie z okazji zbliżających się obchodów 200-lat pokoju między Szwecją a Norwegią. Z kolei 17 maja król i królowa polecą do Norwegii i razem z Rodziną Królewską będą uczestniczyć w obchodach 200-lat niepodległości Norwegii.
Epoka gorsetów:) królowa Maud miała nieprawdopodobną talię, na ślubnym zdjeciu wygląda na węższą niż obwód głowy:D
OdpowiedzUsuńOj tak, jak patrze na te zdjęcia, to aż mnie wszystko boli, nie wiem jak można było w takim gorsecie oddychać :)
UsuńZ pewnością trudno było w czymś takim się w ogóle poruszać, ale przekornie powiem, że tamta moda bardzo służyła kobietom w estetycznym sensie;) Za pomocą gorsetu można było sobie wymodelować talię i biust, ukryć to co niedoskonałe i wyeksponować to co ładne;) jak się było grubszym, to gorset ściągał i opinał, jak się nie miało krągłości, to się wszywało poduszki, spódnica byłą długa, więc nogi zasłonięte;) Myślę, że wtedy kobiety miały mniej kompleksów na punkcie figury. Dzisiejsza moda jest bardziej kłopotliwa. Oczywiście ciuchy są wygodniejsze i można je dowolnie wybierać, ale żeby dobrze wyglądać nie mając idealnej sylwetki, trzeba się bardziej postarać;)
UsuńPrzepraszam za wywód nie do końca na temat, ale moda przełomu XIX/XX jest fascynująca;)
Nie przejmuj się. Ja akurat interesuję się stylem pań w drugiej połowie XIX wieku. Chyba za sprawą cesarzowej Elżbiety ;)
UsuńTalia Królowej - wow! :-)
OdpowiedzUsuńBardzo lubię Twoje notki z historycznymi zdjęciami i informacjami :)))
Zgadzam się z przedmówczyniami, talia królowej Maud rewelacyjna.
OdpowiedzUsuńDzięki Twoim notkom mam okazję dowiedzieć się wielu rzeczy, których wcześniej nie wiedziałam. Zwłaszcza, że ja interesuję się obecnymi następcami tronu i monarchami panującymi, a o historii monarchii mało wiem. Przyznam szczerze, że nie pozwala mi na to czas, którego ciągle mi braknie.
Dlatego pisz jak najwięcej takich notek, bo ja czytam (codziennie zaglądam na Twój blog), ale nie zawsze zostawiam komentarz bo nie wiem co mam napisać.
Pozdrawiam Ania
Autorko bloga jesteś wielka!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
OdpowiedzUsuńKolejna niezwykle interesująca notka. Z niecierpliwością czekam na kolejne i te dotyczące teraźniejszości i przeszłości szwedzkiej rodziny królewskiej, i te, które mówią o zaprzyjaźnionych, skandynawskich dworach.
Pozdrawiam. Stella H.
Dziękuję, za miłe słowa, ciesze się, że się podoba ;) Temat notki pasował do zbliżających się obchodów z okazji pokoju Szwedzko-Norweskiego i odzyskania przez Norwegię niepodległości :)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawa historia. Dzięki!
OdpowiedzUsuń