Midsommar + więcej

Photo: Kate Gabor / kungahuset.se

Obecnie w Szwecji trwa Midsommar, święto obchodzone w weekend poprzedzający noc świętojańską. Midsommar prawdopodobnie sięga swoimi korzeniami do prehistorii, kiedy to świętowano przesilenie letnie. Święto to jest także oznaką wakacji, na kilka dni przed nim wszyscy opuszczają miasta i udają się na wieś, do domku letnich, na kempingi.  Młodzież najczęściej wybiera Olandię. Ci którzy decydują się zostać w swoich domach w mieście, w piątek, w przeddzień świąt, zbierają się w parkach, lub po prostu na jakimś trawiastym, otwartym miejscu, aby pobawić się i potańczyć.

Główny punkt tych spotkań od wieków stanowi drzewko majowe, zwane majstång, lub midsommarstång. Zostaje ono wcześniej specjalnie przybrane zielonymi gałązkami i kwiatami.

Następnie Szwedzi biorą udział w najróżniejszych konkurach, a dzieci w specjalnie przygotowanych dla nich zabawach. Nieodłącznym punktem są wspólne tańce wkoło drzewka i tradycyjne taneczne zabawy.

Późnym wieczorem, nadchodzi czas dla dorosłych, którzy konsumują tradycyjne dla tego święta potrawy. 

Wszyscy świetnie się bawią, do czego zachęca jeszcze bardziej jasna noc. W prawie całej Szwecji noc nie różni się niczym od zmierzchu, wszystko to stwarza niesamowity klimat i nastrój tak odpowiedni Szwecji.

Już w średniowieczu istniał na kontynencie inny, kultywowany późną wiosną obyczaj świąteczny: strojenie drzewka majowego. Sięgał on korzeniami starożytnego Rzymu, gdzie – tak jak w średniowiecznej Francji i w Niemczech – stanowił część obchodów pierwszomajowych. Liczni w szwedzkich miastach Niemcy, którzy tak chętnie wprowadzali rodzime zwyczaje w swoich nowych ojczyznach, tym razem napotkali pewne trudności. Na chłodnej Północy nie było pierwszego maja dostatecznie dużo zielonych gałązek i kwiatów do przystrojenia drzewka, trzeba się było z tym wstrzymać i dlatego właśnie kontynentalne drzewko majowe pojawiło się w Szwecji w czerwcu. Początkowo wznoszono je tylko w miastach, ale z czasem przyjęło się także na prowincji, zrazu w dworkach i pałacach, gdzie organizowano festyny dla czeladzi, później w wioskach, gdzie przygotowaniami zajmowała się głównie młodzież. Obecnie często – błędnie – uważa się, że drzewko majowe jest rdzennie szwedzkie, a obrzędy z nim związane mają swoje korzenie w tradycjach kultury ludowej w Dalarnie.

       W dawnych czasach w noc świętojańską panny w milczeniu zbierały od siedmiu do dziewięciu rodzajów kwiatów i wkładały bukiet pod poduszkę, żeby we śnie zobaczyć, jakiego kawalera przeznaczył im los. Dzisiaj same chodzą na świąteczne tańce i same o sobie decydują.

Rodzina królewska prawdopodobnie już rozpoczyna swoje wakacje i jest już w Solliden na Olandii. Jeśli chodzi o kalendarz, jedynie królowa i Madeleine mają zapowiedziane dwa spotkanie, 25 i 26 czerwca,  oprócz tego, musimy już najprawdopodobniej czekać na urodziny Victorii.

Może już w przyszłym roku zobaczymy podobne zdjęcia Estelle ? :)

***



Książę Daniel udzielił kilka dni temu wywiadu Szwedzkiemu magazynowi Fokus.

Nie możemy dalej działać z takim systemem, chorzy umierają w oczekiwaniu na przeszczep. 

 W wywiadzie książę, używa prostego języka i z łatwością wyraża znaczenie przeszczepów, dawstwa narządów czy szpiku. Książę jak wiadomo, w 2010 roku miał przeszczep nerki. W wywiadzie mógł skupić się jedynie, na tym jak świetną opiekę otrzymał w czasie pobytu w szpitalu, czy jakim szczęściem jest otrzymanie organów zanim będzie za późno. Daniel jednak skupił się na czymś o wiele ważniejszym. Mówił o ludziach, którzy stoją w kolejce i są narażeni na śmierć w czasie oczekiwania na cud.


 Nie możemy pozwolić na uniemożliwienie ludziom przetrwania godnie życia [...] To nie jest po prostu w porządku [...] Nie możemy tak dalej robić.


. Trzy kilometry od Pałacu Królewskiego mieszka Jenny Stensson. Ma 20 lat, a jej życie wisi na włosku, liczy tylko na to, że wkrótce dostanie nowe nerki, trzustkę i szpik kostny. Wszystko byłoby o wiele łatwiejsze gdyby mieszkała w Norwegii. (możecie więcej o Niej przeczytać tutaj).

Dać człowiekowi życie z powrotem jest najlepszym rzeczą do zrobienia

Książę Daniel chce stworzyć ruch narodowy, aby uzyskać więcej dawstwa narządów.

W ubiegłym roku dokonano 749 przeszczepów narządów w Szwecji. Jak mówi książę Daniel, powinno ich być o wiele więcej.

 Daniel wspomniał także, o tym, że gdy odwiedza szpital Huddinge na regularne badania, zawsze stara się poznać i porozmawiać z niektórymi pacjentami. Jak mówi,  To uczucie by spotkać się z ludźmi, którzy przeżyli to co ja jest tak silne.

- Chcę powiedzieć, że jeśli jesteś gotów przyjąć ciało, musisz być gotów je oddać.

Jak sam przyznał, teraz czuje się dobrze, jednak nadal musi przyjmować odpowiednie leki. Książę ubolewał także nad samym faktem, iż państwo nie daje odpowiednio wysokiego wsparcia finansowego chorym. Na koniec Daniel zaprosił do zarejestrowania się w rejestrze dawców szpiku i narządów.