Księżniczka i bankier - ósma rocznica ślubu księżniczki Madeleine i Christopher'a O'Neill

Był sierpień 2009 roku i wszystko wskazywało, że w nadchodzącym roku Szwecję czekają dwa królewskie śluby - Następczyni Tronu oraz jej młodszej siostry, księżniczki Madeleine. Po trwającym osiem lat związku, zaręczyny szwedzkiej księżniczki z adwokatem Jonasem Bergstrom'em były nieuniknione. Nikt już nie zastanawiał się czy będą miały miejsce, ale kiedy się odbędą. 11 sierpnia do Solliden przybyły tłumy dziennikarzy i fotoreporterów a para udzieliła krótkiego wywiadu. Wyglądapi na szczęśliwych i zakochanych, do zaręczyn doszło na Capri kilka tygodni wcześniej. 

Embed from Getty Images

Dwór królewski ogłosił, że wybrankowi księżniczki po ślubie będą przysługiwać tytuły księcia Hälsingland i Gästrikland, czyli takie jak jego narzeczonej oraz, że będzie pracował na rzecz monarchii. W wywiadzie udzielonym szwedzkiej prasie para królewska nie kryła zadowolenia szczęściem córek, cieszymy się, że nasze córki znalazły partnerów z którymi chcą iść przez życie. Wesele zaplanowano na drugą połowę 2010 r. szybko jednak przesunięto datę ze względu na wiele uroczystości w jednym okresie czasu, a przede wszystkim kosztowny i ogromny ślub starszej siostry Madeleine, Victorii. Pomimo pojawiających się plotek o kryzysie w związku, a nawet zdjęć, które wskazywały, że przyszli małżonkowie uczęszczają na terapię dla par dwór królewski milczał. Sama królowa Silvia w kwietniu 2010 roku stwierdziła, że wszystko jest w porządku. Już kilkanaście dni później wybuchła bomba, której nikt się nie spodziewał. Wyszło na jaw, że Jonas pod fałszywym nazwiskiem udał się na wakacje i nawiązał romans z norweską modelką. 24 kwietnia 2010 roku dwór oficjalnie poinformował o zerwaniu zaręczyn. Jedyną pamiątką po Jonas'ie pozostał Zorro, ukochany pies księżniczki, którego otrzymała od niego w prezencie. Niedługo po zerwaniu, prasa ponownie zawrzała po aferze wywołanej na komisariacie policji przez Jonas'a, ponieważ ten chciał zaprać psa. Po tym incydencie prawnie przyznano Madeleine opiekę nad pupilem. Sytuacji nie poprawiła jedna z najbliższych przyjaciółek Madeleine, Stephanie, w której ramionach znalazł pocieszenie Jonas. Obecnie Jonas i Stephanie już od ośmiu lat są małżeństwem.

Księżniczka Madeleine przytłoczona wydarzeniami i nagonką mediów postanowiła przenieść się do Stanów Zjednoczonych. Wybór padł na Nowy Jork, gdzie z łatwością mogła wtopić się w tłum. Rozpoczęła prace dla fundacji królowej Silvii, World Childhood Foundation. W Stanach Zjednoczonych rozpoczęła nowy rozdział swojego życia, szybko zadomowiła się za wielką wodą, zmieniła kolor włosów, nieco schudła, zaczęła wychodzić z przyjaciółmi do popularnych klubów. Po prostu cieszyła się życiem. 

Foto: Patrick Demarchelier / Kungl. Hovstaterna.

Starszego o osiem lat amerykańskiego bankiera, Christopher'a O'Neill poznała jeszcze przed zamieszkaniem w USA. Jak wspominał sam O'Neill spotkali się po raz drugi we wrześniu 2010 roku. Spotkaliśmy się przez przypadek. Nasz wspólny przyjaciel zaprosił grupę znajomych do swojego domu na długi weekend. Po tym pozostaliśmy w kontakcie, a nasza znajomość rozwijała się powoli.(...) Nie wiedziałem od początku, że jest księżniczką, ale dowiedziałem się bardzo szybko. Oczywiście byłoby inaczej, gdybyśmy spotkali się w Szwecji. Nowy Jork to miasto pełne ludzi. Był całkowitym przeciwieństwem Jonasa. Dystyngowany dżentelmen szybko zdobył sympatię Madeleine, jednak ta nie była gotowa na kolejny związek. Chris zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia i postanowił, że nie odpuści. Jak zauważyli przyjaciele Chris jest szczęśliwy kiedy ona [Madeleine] jest przy nim. Na krótko po pierwszym spotkaniu Christopher wpłacił anonimowo 100 000 $ na rzecz World Childhood Foundation. Po pewnym czasie Madeleine dowiedziała się, że to był on, jak twierdzą znajomi była pod ogromnym wrażeniem jego życzliwości. Na początku 2011 roku byli już parą. Jak wspomina Chris, Zasadniczo prowadziliśmy w pewnym rodzaju równoległe życie. (...) Zawsze była między nami chemia, troska i poczucie humoru. To prawdziwa więź, którą każda para powinna mieć. Później wszystko potoczyło się szybko. Prasa dostrzegła ich kilkakrotnie na mieście. Sąsiedzi bankiera nieraz zauważyli Madeleine opuszczającą jego apartament w kamienicy w Est Village. Przyjaciele Christopher'a i jego współpracownicy również zauważyli zmianę. Christopher nie spędzał już całych dni w pracy, zawsze wychodził na lunch, nie zostawał po godzinach, był pogodniejszy i bardziej odprężony. Od kiedy skończył osiemnaście lat swoje życie poświęcał pracy, wszystko co osiągnął zawdzięczał, sobie, swojej determinacji i wytrwałości. Po blisko 20 latach życia za biurkiem był gotowy na założenie rodziny. Na przełomie lutego i marca Szwedzi poznali nowego partnera księżniczki. Hiszpański turysta nagrał telefonem komórkowym księżniczkę Madeleine i nieznanego mężczyznę w Central Park Boathouse. Na nagraniu widać, parę siedzącą przy barze, a księżniczka czule pociera ramię nowego przyjaciela. Filmik szybko stał się hitem w Szwecji. W czerwcu 2011 roku wynajęli razem apartament w nowym Jorku, a w październiku 2012 roku dwór ogłosił zaręczyny. Szwedom narzeczony wydał się nieco zbyt poważny, zdystansowany, niektórym nawet gburowaty. Część z nich zmieniła zdanie w dniu ślubu pary, kiedy O'Neill nie mógł powstrzymać łez wzruszenia, inni dopiero po emisji programu Skavlan w grudniu 2015 roku. 

Embed from Getty Images

Ślub zaplanowano na czerwiec 2013 roku, tym razem wszystko przebiegło zgodnie z planem. 7 czerwca miała miejsce uroczysta kolacja w Grand Hotelu. 8 czerwca w Kaplicy Zamku Królewskiego para złożyła uroczystą przysięgę. Ślub odbył się w obrządku ekumenicznym. W przeciwieństwie do Jonasa, Chris sam chciał utrzymać rodzinę i nie wyobrażał sobie zawieszenia kariery. Ponadto jako katolik nie zdecydował się na zmianę wyznania, co jednoznacznie wykluczało możliwość przyjęcia książęcego tytułu. Ślub pary był najbardziej prywatny z ostatnich w szwedzkiej rodzinie królewskiej. Szwedzi mogli zobaczyć transmisję z ceremonii oraz śledzić paradę ulicami Sztokholmu, przyjęcie w Pałacu Drottningholm miało charakter prywatny. 

Embed from Getty Images

8 czerwca był wymarzonym dniem, Madeleine w towarzystwie najbliższych szykowała się do ślubu. Po prostu włożę suknię ślubną i usłyszę, jak dzwony kościelne zaczynają dzwonić. Tak to sobie wyobrażałam. A ja stoję w sukni i jest... po prostu za duża. Jest ogromna! I czuję się trochę jak Askungen, ponieważ Valentino przywiózł ze sobą tych Włochów, którzy szyli suknię, a oni mieli po 1,40 wysokości, biegali jak małe myszki i zwężali razem całą suknię podczas gdy tata stał cierpliwie w drzwiach. W ostatniej chwili wszystko było w porządku! Ale było trochę nerwowo, gdy dzwoniły dzwony, a oni wciąż wszywali suknię. W obliczu wszystkich przygotowań księżniczka schudła zaledwie przez kilka dni. Jednak kiedy pojawiła się w Kaplicy nikt nie mógł zauważyć, że przed chwilą Panna Młoda przeżywała ogromny stres. Wszystkie oczy były skierowane na narzeczonych i Pana Młodego, który nie mógł ukryć emocji. Prawie zemdlałem na pięć minut przed ceremonią. To jest przytłaczające dla każdego pana młodego,  stanąć przed rodziną i przyjaciółmi. Zobaczyć ludzi, których kochasz najbardziej na świecie, którzy przyszli, aby uczestniczyć w tym ważnym dniu. Wtedy nie widzisz kamer telewizyjnych i operatorów. Pamiętam, że pomyślałem sobie: „Proszę, nie zasłabnij, proszę nie zasłabnij”, ale potem, gdy drzwi się otworzyły i zobaczyłem Madeleine wszystko zniknęło. Była tylko ona. 

tumblr

Suknię księżniczki zaprojektował sam Garavani Valentino. Chociaż w 2008 roku wycofał się z pracowni przygotowuje tak szczególne projekty jak ten. Sam stwierdził, że praca z księżniczką Madeleine była bardzo łatwa. Jest bardzo uroczą dziewczyną. Jest nowoczesna, zabawna, pełna energii i entuzjazmu i jest taka piękna! To była przyjemność i zaszczyt. Kreacja została wykonana z jedwabnej organdyny i koronki Chantilly w kolorze kości słoniowej z czterometrowym trenem. Towarzyszący temu sześciometrowy welon pokryty był kwiatami z koronki Chantilly i obszyty jedwabnym tiulem. Do niej Madeleine wybrała Modern Fringe Tiara, którą przyozdobiono świeżymi kwiatami pomarańczy. Modern Fringe Tiara to stosunkowo niedawny nabytek w szwedzkiej kolekcji. W latach '80 zaczęła nosić ją królowa Sylvia, spekuluje się więc, że był to prezent od króla. Trybunał odnosi się do tiary jako własności prywatnej i prawdopodobnie po ślubie pary została ona podarowana księżniczce Madeleine, która jest obecnie jedyną osobą noszącą tą tiarę. 

Embed from Getty Images

Do tego Madeleine dobrała diamentowe kolczyki Vasa z misterną zawieszkę w kształcie brioletki w diamentowej oprawie. Ich projekt pochodzi z XVIII wieku, z czasów, gdy monarchia szwedzka znajdowała się w niepewnej sytuacji. Kolczyki pierwotnie należały do ​​królowej Lovisy Ulriki, żony króla Adolfa Frederika (1710-1771). Adolf Fredrik należał do rodu Holstein-Gottorp, ale jego syn, król Gustaf III, chciał wykorzystać powiązania rodzinne z wcześniej panującą dynastią Wazów, ogłaszając się nawet królem rodu Wazów. Dlatego kolczyki są zwykle nazywane „Kolczykami Vasa”. Syn Gustafa III, król Gustaf IV Adolf, został obalony w zamachu stanu z 1809 roku, po katastrofalnej wojnie z Rosją, w wyniku której utracił jedną trzecią ziem szwedzkich. Wygnana ze Szwecji rodzina Holstein-Gottorp zabrała ze sobą biżuterię królewską, w tym również te diamentowe kolczyki do Szwajcarii. Ostatecznie Szwecja wybrała nowego króla: Jeana Baptiste Bernadotte, który w 1818 r. został koronowany na króla Carla XIV Johana. Pod koniec XIX wieku Kolczyki Wazów znalazły się z powrotem w szwedzkich rękach. W 1881 r. właścicielką kolczyków była wnuczka Gustafa IV Adolfa, królowa Saksonii. Jej kuzynka, księżniczka Victoria z Baden, została zaręczona z następcą szwedzkiego tronu, księciem Gustafem z dynastii Bernadotte. Podobnie jak królowa Saksonii, księżniczka Victoria była członkiem rodziny Holstein-Gottorp jako prezent ślubny od królowej Saksonii otrzymała właśnie kolczyki Vasa. Był to hojny, symboliczny gest: poprzez swoje małżeństwo Victoria połączyła linie Holstein-Gottorp/Waza i Bernadotte.

Na ręku Madeleine można było rozpoznać bransoletkę księżnej Lilian. Księżna była ukochaną ciocią rodzeństwa, która zastępowała Victorii, Madeleine i Carlowi Philipowi babcię. Lilian zmarła w marcu 2013 roku, a Madeleine i Victoria chciały ją uhonorować na ślubie zakładając biżuterię, którą otrzymały od niej w spadku. Victoria nosiła tiarę księżnej Lilian, z kolei Madeleine właśnie tą bransoletkę. 

W bukiecie Panny Młodej znalazły się róże Austin, Schneewittchen, Winchester Cathedral i Alabaster, konwalie i tradycyjny mirt z Sofiero, który możemy dostrzec również we włosach. Sprowadziła go do Szwecji, Margaret Connaught po ślubie ze szwedzkim następcą tronu w 1905 roku.

Embed from Getty Images

Oprawę muzyczną zapewniła m.in. sama Marie Fredriksson z zespołu Roxette, śpiewająca po szwedzku piękny utwór Ännu Doftar Kärlek oraz znany w kraju Peter Jöback, który zaśpiewał po angielsku The First Time Ever I Saw Your Face. Oprócz tego na ślubie można było usłyszeć szwedzką muzykę ludową. Księżniczka szła do ołtarza przy dźwiękach Marszu weselnego z Gotlandii. Jak wiadomo Leonore nosi tytuł księżnej tej prowincji. Podobno jest to jedna z ulubionych prowincji Madeleine stąd wybór tego marszu i po niespełna roku prowincji dla ich pierwszej córeczki. Uczniowie Szkoły Muzycznej Adolfa Fredrika zapewnili niezapomnianą aranżację tego utworu. Para młoda opuściła Kaplicę w dźwiękach kolejnego tradycyjnego marszu ślubnego z Delsbo. Nabożeństwo poprowadził Naczelny Kapelan Dworu Królewskiego i emerytowany biskup Lars-Göran Lönnermark oraz Wikariusz Dworu Królewskiego, Kapelan Nadworny Michael Bjerkhagen. Drużbą Christopher'a O'Neilla był Cedric Notz z którym Chris przyjaźni się od dzieciństwa. Zgodnie z tradycją Madeleine nie miała świadkowej. Na małe druhny i paziów wybrano Lillie von Horn, siostry bliźniaczki Anaïs i Chloe Sommerlath, Louis'a i Chiarę Abensperg und Traun oraz Jasper'a D'Abo. Ich stroje zaprojektowali projektancji modnej szwedzkiej marki Livly. Dziewczynki miały na sobie jedwabne sukienki z pasami z tafty.  Opaski ozdobione były perłami, ręcznie robionymi papierowymi kwiatami i florystyczną taśmą. Chłopcy mieli na sobie wełniane spodnie i marynarki z zielonymi detalami z jedwabnej tafty i srebrnymi wstążkami.

Photo: Ewa-Marie Rundquist, The Royal Court

Warto dodać, że po lewej stronie ołtarza znajdowała się korona księżnej Hedvig z 1778 r. Ta sama korona stała przy chrzcielnicy, kiedy księżniczka Madeleine była chrzczona. Koronę ułożono na poduszce ze ślubu Gustafa IV Adolfa i Fredriki Dorotei Wilhelminy z 1797 roku. Christopher O'Neill wstępując w związek małżeński otrzymał Order Gwiazdy Północnej. Co prawda król wręczył go przyszłemu zięciowi dwa dni przed ceremonią, jednak do czasu ślubu było to tajemnicą. 

Największa jest miłość. Zachowajcie te słowa również w waszych sercach, mając pewność, że Boża miłość nigdy was nie opuści - mówił w kazaniu Naczelny Kapelan Dworu Królewskiego Lars-Göran Lönnermark.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images

Po zakończeniu ceremonii małżonkowie pozdrowili zebranych pod Zamkiem oraz udali się na paradę ulicami Sztokholmu. Młoda para przejechała obok Slottsbacken, Skeppsbron, Strömbron, Strömgatan, Norrbro, Slottskajen, Myntgatan i Wrangelska Backen, aż do Evert Taubes Terrass na Riddarholmen, gdzie przesiedli się na łódź i wraz z resztą gości weselnych udali się na prywatne przyjęcie do Pałacu Drottningholm. 

Embed from Getty Images

8 czerwca dla księżniczki Madeleine i jej męża to nie tylko dzień ślubu. Dokładnie rok po ślubie, 8 czerwca 2014 roku, w Kaplicy Pałacu Drottningholm ochrzczona została najstarsza córka pary, księżniczka Leonore. Cztery lata później, 8 czerwca 2018 roku miał miejsce chrzest ich trzeciego dziecka, księżniczki Adrienne.