Od hostessy do królowej - dzień 1 z królową Silvią

Embed from Getty Images

Czasem warto zatrzymać się na chwilę i spojrzeć wstecz na czas, który upłynął. 

Często mówi się, och, jak ten czas leci. Ale ważne jest, aby starać się myśleć o tym, co naprawdę jest w nim zawarte, co przychodzi z nim w postaci wydarzeń i doświadczeń. - królowa Silvia

Embed from Getty Images

Ona nie tylko zdobył serce króla - ale również całej Szwecji. 

Królowa Silvia przeszła długą drogę, zanim została szwedzką królową, uwielbianą i podziwianą przez wszystkich, z hostessy na Igrzyskach Olimpijskich trafiła na dwór królewski. To ona odmieniła wizerunek szwedzkiej rodziny królewskiej i ociepliła postać króla. Swoim dzieciom starała się dać możliwie jak najnormalniejsze wychowanie i miłość.

Teraz naprawdę przypomniałam sobie, jak bogate moje życie jest i było. W trakcie tych lat, od kiedy mieszkam w Szwecji, mam nowy dom, wspaniałą rodzinę, wielu przyjaciół, i ostatnią, ale nie najmniej, istotną konieczność spełnienia. Bycie królową Szwecji daje tak wiele radości i możliwości ciągłego rozwoju, ale także pracy i poświęcenia, które trudno jest opisać słowami.

1943

23 grudnia 1943 roku w Heidelbergu w Niemczech na świat przyszła, Silvia Renate Sommerlath, najmłodsza z czworga dzieci, a zarazem jedyna córka Walthera i Alice Sommerlath z domu Soares de Toledo. Jej dziadek ze strony matki - Artur Floriano de Toledo (1873-1935), był potomkiem króla Afonso III z Portugalii i jego konkubiny Marii Peres de Enxara. W żyłach królowej płynie także indiańska krew, do rodziny należał Chief Tibiriçá.

Carl August Walther Sommerlath - urodził się 22 stycznia 1901 roku w Heidelbergu, Baden , Niemcy. Jego ojcem był handlowiec Moritz Sommerlath (1860-1930), a matką Erna Waldau (1864-1944). Miał brata Ernsta Sommerlath, który był teologiem luterańskim. Ernst urodził się 23 stycznia 1889 w Hanowerze, zmarł 4 marca 1983 w Lipsku , w Niemczech Wschodnich. Miał honorowy doktorat z teologii w Lipsku i Helsinkach i należał do Światowej Federacji Luterańskiego Komitetu Wykonawczego. Ojciec królowejwyemigrował do Sao Paulo w Brazylii w lipcu 1920 r. Pięć lat późnej poślubił Alice Soares de Toledo.

 W Brazylii, pracował w Aços Roechling Buderos do Brasil, spółce zależnej niemieckiej grupie stali Rochling. W 1938 roku rodzina wróciła z synami Ralf'em de Toledo Sommerlath (ur. 1929) i Waltherem Ludwigiem (ur. 1934) do Berlina. Walther Sommerlath rozpoczął pracę dla Rochling-Buderus w Völklingen. Dwójka kolejnych dzieci, syn Hans Jorg (1941-2006) i córka Silvia (1943), urodzili się w Niemczech.

W kwietniu 1939 Sommerlath przejął fabrykę wyrobów metalowych Wechsler i Hennig w dzielnicy Kreuzberg w Berlinie. Stało się to po wymianie z wcześniejszym właścicielem, pochodzenia żydowskiego, Efim'em Wechsler'em, którego niemiecki rząd poprosił o opuszczenie kraju. Wechsler oddał swoją fabrykę w zamian za przejęcie gospodarstwa Alice, Fazenda Santa Joaquina w Brazylii i otrzymanie udziałów w kapitale spółki gruntów.

Walther Sommerlath Metallwaren-und Apparate-Fabrik, bo tak od kwietnia 1939 roku, nazywała się firma ojca królowej, produkowała m.in. suszarki do włosów i inne urządzenia fryzjerskie. Od 15 stycznia 1940 roku, firma zawiązała spółkę z W-Betrieb i zaczęła produkować sprzęt wojskowy dla niemieckiej obrony przeciwlotniczej, w tym pojazdy opancerzone, samochody transportowe czy maski gazowe. Fabryka została prawie całkowicie zniszczona w zamachu bombowym w lutym 1943 roku. Dokładnie cztery lata późnej, rodzina przeniosła się z powrotem do Brazylii, gdzie w latach 1949-57 Walter pracował dla szwedzkiego Uddeholm. Oczywiście, nie mam żadnych wspomnień z samego początku pobytu w Brazylii. Byłam taka mała, kiedy przyjechaliśmy do Brazylii, ale pamiętam, że lubiłam pomarańcze, których nie było w Niemczech w czasie wojny. Zjadałam ich tak dużo, aż nie czułam się dobrze. A mój brat, który zaapelował o więcej bananów, również zjadł ich, aż poczuł się niedobrze. 

W Brazylii, czuję się również jak w domu. Tutaj miało miejsce moje szczęśliwe dzieciństwo. 

Starałam się tam pomagać biednym dzieciom. W gospodarstwie była mała szkoła, gdzie uczyłam biedne dzieci, byłam dzieckiem, jednak to czego ich nauczyłam również mogło im pomóc. Ale również chciałam nam zapewnić zabawę, więc moi kuzyni i ja stworzyliśmy mały cyrk, gdzie robiłam różne rzeczy i sztuczki gimnastyczne, a oni byli ubrani jak klauny. Mieliśmy bardzo wdzięczną publiczność.

Przyszła królowa odebrała dość surowe wychowanie. Przynajmniej w porównaniu z obecnym. Mam trzech starszych braci i Walther, który jest dziesięć lat starszy ode mnie, przyjął rolę wychowawczą. Musiałam prawidłowo siedzieć przy stole i nie trzymać na nim łokci. Raz jechałam, jako trzynastolatka z przyjacielem, na imprezę, gdzie były tańce, ale moi bracia poszli ze mną jako przyzwoitki. Oczywiście to było żenujące, ale było tak samo z wieloma moimi brazylijskimi koleżankami.

Następnie rodzina wróciła do Niemiec, gdzie tata królowej zaczął pracę jako szef biura niemieckiej filii Uddeholm w Düsseldorfie.

W Niemczech było gorzej. To było trudne, bo musiałam przełączyć się na kolegów w Niemczech, którzy mogli wyjść w godzinach wieczornych, a ja nie mogłam.  Nie wolno mi było się z przyjaciółmi chodzić do teatru lub kina. Wolności zaznałam  po ukończeniu studiów. Ale nawet wtedy wychodziliśmy większą grupą, a jeden z moich braci był często ze mną. 

Tata królowej w Niemczech pozostał aż do śmierci, 21 października 1990 roku. Mama królowej, Alice Sommerlath, wcześniej Soares de Toledo urodziła się 15 maja 1906 w Porto Feliz w São Paulo. Była w połowie Brazylijką, w połowie Portugalką. Jej rodzicami byli Arthur Floriano de Toledo (1873-1935) i Elisa Novaes Soares (1881/28). Biorąc ślub miała prawdopodobnie zaledwie 17 lat.

Ostatnie lat swojego życia spędziła z rodziną królewską. Cierpiała na chorobę Alzheimera, od śmierci męża mieszkała w Drottningholm, gdzie zmarła 09 marca 1997.

cytaty wywiad z 2005 roku , drottning mid tillden

Cała seria "Od hostessy do królowej" - KLIK