Normalne życie na oczach świata - część 2

Victoria: O prezent Bożonarodzeniowy ?
Reporter: Tak, w pudełku są dwie koszulki, na ciepłe i chłodne dni. Mamy nadzieję, że będziesz o Nas pamiętać ćwicząc w pałacu.
Victoria: Zawsze biegam jak szalona.
Reporter: Teraz będziesz to mogła robić incognito, nikt nie rozpozna Cię w tych koszulkach.  

Embed from Getty Images

Może się wydawać, że bycie w centrum zainteresowania jest wspaniałe i osoby, które Nas fascynują prowadzą wspaniałe, życie w blasku fleszy. Jednak ten "lepszy" świat, ma swoje drugie oblicze. Bycie obiektem zainteresowania, choć łączy się z wieloma przywilejami, nie jest wcale takie łatwe. Opinii poddawane jest wszystko, to co robisz, jak się ubierasz, jak wyglądasz, jaką masz fryzurę czy figurę, jak wypełniasz swoje obowiązki. Najlepszym przykładem na to, iż takie zainteresowanie może być przytłaczające i nieść ze sobą złe skutki jest księżniczka Victoria. Wchodząc w dorosłe życie była obserwowana przez każdego z osobna, każdy czegoś od Niej wymagał, każdy miał coś do powiedzenia, każdy miał jakąś uwagę. Victoria jako perfekcjonistka, chciała wszystko robić jak najlepiej i uszczęśliwić wszystkich. Zatraciła w tym siebie i kontrolę nad własnym życiem. Jak sama przyznała po latach, myślała, że może kontrolować przynajmniej to co je. Gdy wyszło na jaw, że choruje, prasa prześcigała się w publikacji najnowszych informacji z życia księżniczki oraz nowych zdjęć, ukazujących Jej chorobliwie szczupłą sylwetkę. Zamiast tak potrzebnego spokoju otrzymała podwojoną liczbę paparazzi chodzących za Nią krok w krok i węszących wszędzie, gdzie to było możliwe.

Embed from Getty Images

 Jednak gdyby nie przeszła tego wszystkiego, może dzisiaj Jej życie nie wyglądałoby tak jak teraz. Może nie poznałaby Daniela ? Nie zebrałaby tak ogromnego doświadczenia, nie doświadczyłaby choć namiastki tego normalnego, zwykłego życia, którego zasmakowała podczas kilku lat w Stanach. Jak sama powiedziała, to był dobry moment na odnalezienie siebie, na pewno lepszy niż kilkadziesiąt lat późnej, mając już męża i dzieci.

Każda chwila z dala od blasku fleszy i ciekawskich spojrzeń daje ukojenie i odpoczynek. Azylem Victorii stała się rodzina, Daniel i Estelle oraz dom, Haga Palace. W domu z rodziną czy przyjaciółmi jest sobą, nikogo nie udaje, nie trzyma się sztywnych zasad. Może robić co chce i jak chce.  Wychodząc prywatnie z mężem i córką zdaje się nie zauważać ogromnego zainteresowania jakie wzbudza. Uśmiecha się, macha, wita a nawet zagaduje i pozuje do zdjęć ku uciesze, ludzi których spotka. Jak mówią ludzie którzy Ją spotkali, emanuje z Niej ciepło i prostota, a przy tym wdzięk i odpowiedni dystans do siebie i innych.

 Na myśl przychodzi jedna z historii opowiedzianych, przez teścia księżniczki, Olle Westlinga, podczas przemówienia na przyjęciu weselnym. Victoria wraz z rodziną przyszłego męża wybrała się na spacer, zwracała przy tym ogromną uwagę. Jednak Jej to nie przeszkadzało, witała się serdecznie ze wszystkimi, którzy do Niej doszli, lub których minęła. Sama także zbaczała ze ścieżki i podchodziła do ludzi, którzy na Nią z zaciekawieniem spoglądali. Ponad 40 lat temu króla Karol XVI Gustaw pierwszy raz wypowiedział słowa, które dzisiaj są szwedzkim mottem narodowym 

"Dla Szwecji z czasem"

Victoria i młode pokolenie Szwedów wypełnia to motto i kieruje się tymi słowami najlepiej jak to możliwe.